به نقل از «فارس»

نسل امروز چه تصویری از قانون حجاب دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۶۷۱۳۷

گروه زنان و جوانان خبرگزاری فارس؛ وحیده علی‏‌میرزائی، دانشجوی دکتری مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام: پیشینۀ حجاب و پوشش انسان به اندازۀ تاریخ آفرینش است و درطول تاریخ فراز و نشیب‏هایی را طی کرده است. بنا بر گواهی متون تاریخی در بیش‏تر قوم‏ها و ملت‏ها حجاب در میان زنان و مردان معمول بوده است.

بر کسی پوشیده نیست که با طلوع اسلام در عصر جاهلیت و زنده‏ به‌گوری دخترها، این پیامبر رحمت و مهر، محمد مصطفی صلی‏‌الله علیه و آله بود که جایگاه دختر را به رسمیت شناخت و در ادامه با به ارمغان آوردن حجاب با کمک دو ابزار عفت و حیا، رنگ مشروعیت به فعالیت و جایگاه اجتماعی زنان بخشید و آن را در فضای امنی تبیین کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از مسائل مذهبی که رفته‌رفته به‌ یک کلانِ سیاسی-فرهنگی تبدیل شده، مسئلۀ حجاب در جامعه‌ کنونی ایران است. جامعۀ ایرانی دارای فرهنگ‌ها و باورهای بسیار اصیل و قدیمی است؛ که یکی از آن‎ها ارزش‎مندی جایگاه خانواده است. سلامت عمومی جامعه نیز نیازمند سلامت خانواده است.

امروز با توجه به روند تغییرات در زندگی افراد جامعه، تغییراتی در سبک زندگی خانواده‌ها نیز ایجاد شده است که نحوۀ پوشش، رفتار، ارتباطات اجتماعی، گفتار، رعایت قوانین اجتماعی و .... را در برگرفته است. در جامعۀ کنونی نمی‎توان به‎ صورت مجزا به مسئلۀ حجاب پرداخت. ابتدا باید به عواملی که منجر به تغییر سبک زندگی جدید شده پرداخته شود که این سبک با ارزش‌ها، فرهنگ و آداب یک جامعۀ اصیل مغایرت نداشته باشد. باید این عوامل را شناخت سپس بر اساس آن برنامه‌ریزی کرد.

ما با مطالعۀ تاریخ و سیر و تطور مسائل دینی و غیردینی مشاهده می‌کنیم که ادیان ابراهیمی در طول حیات‌ اجتماعی خود دچار تحریف‌های لفظی و معنایی شده‌اند و دین اسلام نیز از این مسئله مستثنی نبوده است. دشمنان وقتی نتوانستند قرآن را دچار تحریف لفظی کنند، سراغ تحریف معنایی رفته و گاها تفسیرهای من‌درآوردی از مفاهیم و گزاره‌هایی دینی ارائه دادند.

ما باید اعتراف کنیم که در رسانۀ حجاب ضعیف عمل کردیم. مردم، مطالبه‌گر رعایت حجاب هستند. مردم به ‎صورت یک‎پارچه، انقلاب اسلامی را انتخاب کردند و بر علیه نظامی قیام کردند که مبتنی بر بی‌حجابی و مدل غربی بود؛ اما متأسفانه هنوز بعد از گذشت سال‌ها از پیروزی انقلاب اسلامی اگر شخصی از ماکتابی در باب مسئلۀ حجاب بخواهد، ما کتاب "مسئلۀ حجاب" شهید مطهری (ره) را معرفی می‎کنیم! آیا این برای حوزه‌های علمیه و دانشگاهیان عیب تلقی نمی‌شود که هنوز نتوانسته‌اند مصرف‌گرایی را کنار بگذارند و در مسئلۀ حجاب به ‌تولید تفکری متناسب با عصر حاضر برسند؟!

البته نه این که محتوایی شکل نگرفته است. آثاری تولید شده‌اند؛ اما در روند روایت‌سازی صحیح توسط رسانه در جامعه بسیار ضعیف عمل کرده‏‌ا‌یم. متأسفانه هنوز وقتی می‌خواهیم برای دختر جوانی استدلال دربارۀ حجاب بیاوریم به ‏طور سریع تن او را به یک مروارید تشبیه می‌کنیم که برای در امان بودن باید در صدف باشد! فرهنگ عمومی جامعه باید به‎ شکلی تقویت شود که قانون‎مندی، یک ارزش والا و قانون‌گریزی و بی قانونی به عن‎وان یک ضدّارزش در جامعه دیده شود.

متاسفانه در رسانه‌های جمعی یا روزنامه‌ها در زمینۀ مسائل ارزشی و فلسفۀ حجاب و عفاف نه تنها برنامه یا اقدامات شایسته‌‏ای در نظرگرفته نشده است؛ بلکه به صورت غیرمستقیم ارزش‌ها را زیر سوال برده است. به همین دلیل ارزش‌ها برای نسل جوان امروز تغییر کرده است. متاسفانه امروزه گروه‌های مرجع به ‎شکل یک فرهنگ کاملا مغایر با فرهنگ ایرانی و اسلامی به جوانان کشور معرفی شده‌اند؛ بنابراین بسیار طبیعی است که نسل جوان به آن شکل عمل کنند.

نظام سلطه برای استعمار و تسلط بر جامعۀ ایرانی نیاز دارد اصالت‌ها و ارزش‎های ایرانی و انقلابی را کم‏رنگ کند تا از این طریق بتواند بر مردم سلطه پیدا کند. در حوزه مسائل کلان و کلی انقلاب و نقش حجاب و عفاف در تبیین جایگاه جنگ نرم فرهنگی باید به روایت‏گری بپردازیم. رسانه‌های غربی با دگرگونی روایت‌ها اولویت و ضرورت حجاب را تنزل داده و جامعۀ‌ دینی را به‌ یک سهل‌انگاری دچار کرده است. وقتی مسئله به‌ یک روایت تبدیل نشود و این روایت‌ها در کرسی‌های مناظره و گفت‌وگو به بحث کشیده نشوند، به ‏طور یقین ما شاهد دعواهای دیگری بر سر مسئلۀ حجاب خواهیم بود. هنوز حدود و ثغور این مسئله مشخص نشده است. مراکز دینی، حوزه‌های علمیه، دانشگاه‌ها و ارگان‌ها چگونه این چالش را حل‌وفصل خواهند کرد؟ ما در خصوص حجاب، نیاز به‌ یک انقلاب فکری جدید داریم؛ چرا که اگر خلاقیتی در این زمینه ایجاد نکنیم، بازی را به رسانه‌های غربی باخته‌ایم. اگر هرچه سریع‌تر کاری نکنیم به جایی خواهیم رسید که بی‌حجابی و بدحجابی که گاها جلوۀ بدتری از بی‌حجابی است به یک امر عرفی در جامعۀ‌ دینی تبدیل شود.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: قانون حجاب پوشش مسئلۀ حجاب ارزش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۶۷۱۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«بی‌حجاب، مزاحم ماست، نباید تحمل شود»- طراح لایحۀ حجاب و عفاف/ ابوالفضل اقبالی کیست؟

   عصر ایران؛ سروش بامداد- خیلی‌ها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی می‌گیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمی‌رساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - 2 نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بی‌درنگ به جانب »عفت اسلامی«سخن گفته و دیگر کمتر صحبت از اجرای آن قانون است.

  اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال 88 و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و 8 سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.

   او وقت و همت خود را صرف مطالعات زنان کرده و حاصل آن چند مقاله و کتاب است که در نگاه اول این تصور را ایجاد می کند که نوشتۀ یک خانم باشد اما به قلم اوست که امسال 40 ساله شد:

   از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی...

   نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان می‌دهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهادهای مختلف حکومتی و نه حتی دستگاه های اجرایی دولتی ( دست‌کم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است:معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانه ای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتم‌الاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت می‌شود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).

   چون در برخی گفت‌و‌گوها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد می‌شود بررسی‌ها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد  وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه شناسی شده اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.

   ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمی‌کند ( هر چند آقای علم‌الهدای مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: "منیژه منم، برهنه ندیده تنم آفتاب" و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بی‌توجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار می‌برد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:

   «تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است اما بی‌حجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.

  پیش‌تر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: "با توجه به این که برای سلبریتی ها جریمه های بیشتر تعیین کرده اید آیا نباید نگران بود این رفتار ها به مهاجرت بینجامد؟"  او پاسخ داد: جریمه های آنان را بیشتر تعیین کردیم چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!

   بلافاصله البته توضیح داد البته قدم هنرمندان روی چشم ما! در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدم تان روی چشم برای فردی بیرونی به کار می رود. یک ایرانی متولد 1362 که نمی تواند به ایرانیان دیگر بگوید قدم تان روی چشم! این خاک که متعلق به شمای تنها نیست!

   بحث انگیزترین سخن او اما باز در همان مناظره با احمد بخارایی بود که در آن گفت:

   بی حجابی جلوی حرص و ولع را می گیرد در حالی که هر چه افراد حریص تر و گرم تر و پرقدرت تر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصمم تر می شوند و اگر در غرب خانواده ها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.

ه   نگامی که مجری گفت چون این آمارها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر می کنند برخی در آنها تشکیک می کنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمی گیرند.

   این که یک آقا و نه خانم ها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد در زمینه علوم اجتماعی است و ادبیاتی که به کار می گیرد شبیه فقیهان و حقوق دانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد می شود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بی حجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین می برد و دوم این که «مزاحم ما هستند».

  با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بارها گفته اولویت خانم ها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم می شود.

در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و 16 سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره 21 مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسن خطیبی در جمعیت شیرو خورشید سرخ ایران.

  آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: آقای علم‌الهدی! چرا منیژه؟